ဂ်ပန္စာ အေျခခံသင္ခန္းစာ (၂)

မေန႕က ဟိရဂန ခတခန ရိုမန္ဂ်ိသိျပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ ခန္းဂ်ိေတာ့က်န္ေသးတယ္။
ခန္းဂ်ိဆိုတာ တရုတ္စာပါ။ ဂ်ပန္စာေတြကို ဂ်ပန္အသံထြက္နဲ႕တရုတ္လိုေရးတယ္လို႕မွတ္ထားရင္လည္းရပါတယ္။ အကုန္လံုးေတာ့တရုတ္စာနဲ႕မတူပါဘူး တခ်ိဳ႕ စာလံုးေတြမွာဂ်ပန္ခန္းဂ်ိနဲ႕တရုတ္စာမတူပါဘူး။
ခန္းဂ်ိ ဘယ္ႏွစ္လံုးရွိလဲေမးစရာရွိပါတယ္။ ခန္ဂ်ိဘယ္ႏွလံုးရွိတယ္ဆိုတာကၽြန္ေတာ္လည္းမသိပါဘူး။
အလံုးေထာင္ေသာင္းသိန္းသန္းမကရွိပါတယ္။ အေျခခံသင္ခန္းစာမွာခန္းဂ်ိမသင္ေသးပါဘူး။
ဒီေလာက္ဆိုရင္ခန္းဂ်ိအေၾကာင္းသိသင့္သေလာက္သိတန္သေလာက္သိပါၿပီ။

ဒီေတာ့ ဒီေန႕သင္ခန္းစာကဘာေတြသင္မလဲဆက္ေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္။
ဒီေန႕က  (အသံျပင္း နဲ႕ အသံေပ်ာ႕)အေၾကာင္းကိုေလ့လာၾကပါမယ္။
အသံျပင္း (だくん)(ဒခြန္)
ဟိရဂန၊ ခတခန ေတြရဲ့အေပၚမွာ အေခ်ာင္းေသးေသးေလးႏွစ္ေခ်ာင္းတင္လိုက္ရင္အသံျပင္းသြားပါတယ္။
အဲ့အေခ်ာင္းေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒန္ဒန္လို႕ေခၚပါတယ္။ဥပမာၾကည္႕ၾကည့္ၾကရေအာင္
か　　＞＞　が　　ခ >> ဂ(င)
き　　＞＞　ぎ     ခိ >> ဂိ(ငိ)
く　　＞＞　ぐ      ခု >> ဂု(ငု)
け　　＞＞　げ    ခဲ >> ဂဲ(ငဲ)
こ　　＞＞　ご     ခို >> ဂို(ငို)
အထက္ပါပံုစံအတိုင္း (ခ) သည္ ဒန္ဒန္ တင္လိုက္တဲ႔အခါမွာ (ဂ) ျဖစ္သြားပါတယ္။
တဆက္ထဲမွာပဲ ခၽြင္းခ်က္အေနနဲ႕ ခ ခိ ခု ခဲ ခို ကိုဒန္ဒန္ တင္ရင္ (ဂ)အသံတင္မက(င)အသံပါထြက္ပါတယ္။ခတခန လည္းအတူတူပါပဲ။
ဟိရဂန ခတခန အကုန္လံုးကိုေတာ့ ဒန္ဒန္တင္လို႕မရပါဘူး။ေအာက္မွာ ေရးျပထားတာေတြပဲတင္လို႕ရပါတယ္။
が　ぎ　ぐ　げ　ご
ざ　じ　ず　ぜ　ぞ       ဇ ဂ်ိ ဇု ဇဲ ဇို
だ　ぢ　づ　で　ど       ဒ ဂ်ိ ဇြတ္ ဒဲ ဒို
ば　び　ぶ　べ　ぼ      ဘ ဘိ ဘု ဘဲ ဘို
ေတြကိုပဲ ဒန္ဒန္ တင္လို႕ရပါတယ္။

အသံေပ်ာ႕(はんだくん)(ဟန္းဒခြန္)
အသံေပ်ာ႕ ကေတာ႔  ဟိရဂန၊ ခတခန ေတြရဲ့အေပၚမွာ အလံုးေလးတစ္လံုးတင္လိုက္ရင္ အသ့ေပ်ာ႔သြားပါတယ္။ အဲ့အလံုးေလးကို ပြန္ပြန္ လို႕ေခၚပါတယ္။အသံေပ်ာ႔ကို
は　ひ　ふ　へ　ほ　ဟ ဟိ ဟု ဟဲ ဟို
ぱ　ぴ　ぷ　ぺ　ぽ  ပ ပိ ပု ပဲ ပို
ဆိုၿပီး ၄င္းငါးလံုးကိုပဲ ေျပာင္းလို႕ရပါတယ္။

ေနာက္သင္ခန္းစာမွာ ဆက္လက္ေလ့လာ ၾကပါစို႕။